The Main Types of Tourism with Emphasis on Recreational, Cultural and Educational Aspects

Authors

DOI:

https://doi.org/10.58342/ghalibqj.V.12.I.3.9

Keywords:

Tourism, Education, Entertainment, Cognition, Culture

Abstract

The travel and tourism industry is considered as the largest and most diverse industry in the world. Many dynamic countries consider this industry as the main source of income and growth of the private sector and the development of the infrastructure structure. Tourism is interpreted as an industry today; Because the beneficiaries of the monetary flow caused by tourism are not only a few specific jobs, but they involve most economic sectors; Hence, it is known as an industry; Therefore, knowing the types of tourism in the current society in different dimensions is one of the most important topics that must be addressed. The current research was launched based on analytical-descriptive method and using documentary-library sources. The findings of the research show that: during the trip, travelers get to know the wonders of nature, different ideas and the highlights and shortcomings of different nations, which helps people with their intellectual growth and maturity.

Author Biography

Assistant Prof, Enayatullah Dadman, Kandahar University

Education faculty, History Department, Kandahar University, Kandahar, Afghanistan

References

۱. قرآن کریم.

۲. امیری، حامد. (۱۳۹۷). «چالش‌های صنعت گردش‌گری در افغانستان». هرات: فصل‌نامۀ علمی-پژوهشی علوم اجتماعی پوهنتون غالب. سال 7، شمارهٔ 25. https://ghalib.edu.af/ckeditor/kcfinder/upload/files/.pdf.

۳. افندی زاده، شهریار، عراقی، مرتضی و حدادزادگان، حسین. (1385). «ارائهٔ مدل تركيبی توزيع سفروتخصيص ترافيك درخصوص سفرهاي باهدف خريدشهرتهران». تهران: هفتمين كنگرهٔ بين‌المللی مهندسی عمران.

https://civilica.com/doc/6149

۴. پاپلی یزدی محمدحسین، سقایی مهدی. (1390‌). گردش‌گری، ماهیت و مفاهیم. ج1 چ 6. ایران: انتشارات مهرقم.

۵. دوانی، علی. (1377). اسلام و سیر و سیاحت. ج1 چ1. مجموعۀ مقالات نخستین همایش جهان گردی سازمان منطقه آزاد کیش. ایران: کیش.

۶. رایت، پل اچ؛ اشفورد، نورمن جی. (1390). مهندسی ترابری: اصول برنامه‌ریزی و مدل‌سازی حمل ونقل. ج 1. چ4 ترجمه: شهریار افندی زاده و امیر مسعود رحیمی. تهران: انتشارات دانشگاه علم و صنعت.

۷. رحیم‌پور، علی‌. (1379). سیمای جهان‌گردی اسلامی. ج1. ‌‌ایران: انتشارات محیا.

۸. رنجبریان، بهرام؛ زاهدی، محمد. (1390). شناخت صنعت گردش‌گری. ج 1. چ9. تهران: انتشارات چهارباغ.

۹. ره‌نمايی، محمدتقي. (1371). توان‌های محيطی ايران، مركز مطالعات و تحقيقات شهرسازی و معماری ايران. ج1.‌ ایران: انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.

۱۰. زمانی، همیرا. (1379). ایران صنعت گردش‌گری و خدمات مسافرتی. تهران: ‌زهد.

۱۱. شیرزادی بابکان، علی؛ سعدی مسگری، محمد. (1390). «‌مدل‌سازی تقاضای سفر بااستفاده از بلوک‌های آماری». تهران: فصل‌نامۀ علمی پژوهشی مدرس علوم انسانی–برنامه‌ریزی و آمایش فضا. ۱۵(۱)‌. ‌

۱۲. صفارزاده، محمود. (1381). مهندسی ترابری و ترافیک. ج1. چ‌4. تهران: انتشارات دانش‌گاه تربیت مدرس.

۱۳. عظیمی، محمد‌عظیم. (1386). جغرافیای توریستی افغانستان. ج1.‌ افغانستان: انتشارات خراسان.

۱۴. قره‌نژاد، حسن. (1374). مقدمه‌ای بر اقتصاد و سیاست‌گذاری توریسم. ج9. چ 4. اصفهان: انتشارات مانی.

منتظری، محمد؛ ادواری، مجید. (1385). «بررسی مؤلفه‌های ترافیکی سیستم‌های حمل‌ونقل شهری و عوامل مؤثر بر آن». هشتمین همایش حمل‌ونقل ریلی. قابل دست رس در: <https://civilica.com/doc/9488>.

۱۵. میرابی‌مقدم، محمدحسن. (1390). «مدل پيش‌بينی نرخ تصادفات و تعيين ارتباط آن بامدل تخصيص سفر در شهرهای بزرگ ايران». رسالة دکتری. به ره‌نمایی‌ حمید بهبایی.‌ دانش‌کدة مهندسی عمران دانش‌گاه علم و صنعت. ایران.

۱۶. الوانی، مهدی و هم‌کاران. (1373). اصول و مبانی جهان‌گردی. ج1‌. تهران: انتشارات بنياد مستضعفان و جان‌بازان انقلاب اسلامي.

۱۷. یاوری، حسین و هم‌کاران. (1395). شناخت صنعت جهان‌گردی و گردش‌گری. ج1. چ 3. ایران: انتشارات سیمای دانش.

۱۸. چاک‌ گی، ادوارد‌و فایوسولا. (1390). جهان‌گردی در چشم‌انداز جامع. چ7. ترجمهٔ علی پارسائیان و سیدمحمد اعرابی. ایران: انتشارات‌ دفتر پژوهش‌های فرهنگی.

۱۹. رضوانی، علی اصغر. (1379). جغرافیا و صنعت توریسم. ‌چ 4. ایران: انتشارات‌ دانش‌گاه پیام نور.

Zeithaml, V. A., Bitner, M. J., & Gremler, D. D. (2006). Services marketing: Integrating customer focus across the firm. McGraw-Hill/Irwin.

Richards, G. (Ed.). (2007). Cultural tourism: Global and local perspectives. Psychology Press.

Richards, G., & Pereiro, X. (2007). Cultural tourism: Negotiating identities.

Smith, V. (1992). Anfitriones e invitados, Turismo y sociedad.

References

Alwani, Mehdi and colleagues. (1373). Principles and basics of world tourism. Volume 1 p1. Tehran: Publications of the Foundation of the Underprivileged and Veterans of the Islamic Revolution. (Persian)

Amiri, Hamed. (2018). Challenges of the tourism industry in Afghanistan: Ghalib University's Scientific-Research Quarterly of Social Sciences. Year 7, Number 25. (Persian)

Azimi, Mohammad Azim. (2007). Tourist geography of Afghanistan. p1. Afghanistan: Khorasan Publications. (Persian)

Chak Gee, Edward, Fayoseola. (2010). World tourism in a comprehensive perspective. p7. Translated by Ali Parsaian and Sayed Mohammad Arabi. Tehran: Cultural Research Office. (Persian)

Devani, Ali. (1998). Islam and travel. p1. Collection of articles of the first World Tourism Conference of Kish Free Zone Organization. (Persian)

Effendizadeh, Shahriar; Iraqi, Morteza and Haddadzadgan, Hossein. (2006). Presentation of a combined model of travel distribution and traffic allocation regarding shopping trips in Tehran. Tehran: 7th International Congress of Civil Engineering. (Persian)

Karanejad, Hassan. (1995). An introduction to the economics and politics of tourism. p 4. Isfahan: Mani Publications. (Persian)

Mirabi Moghadam, Mohammad Hassan. (2011). Accident rate prediction model and determination of its relationship with travel allocation model in big cities of Iran. Under the guidance of Dr. Hamid Behbai. To get a doctorate degree. Faculty of Civil Engineering, University of Science and Technology. Iran. (Persian)

Montazeri, Mohammad; Adwari, Majid. (2006). Investigation of traffic components of urban transportation systems and factors affecting. The 8th Rail Transportation Conference. (Persian)

Papli Yazdi Mohammad Hossein, Saqaei Mahdi. (2011). The nature and concepts of tourism. p 6. Iran: Mehraqam Publications. (Persian)

Rahimpour, Ali Seyed Mousavi. (2000). The face of Islamic tourism. p1. Tehran: Mahia. (Persian)

Ranjbarian, Bahram; Zahedi, Mohammad. (2011). Understanding the tourism industry. p9. Tehran: Chaharbagh. (Persian)

Rizvani, Ali Asghar. (2013). Geography and tourism industry. p4. Tehran: Payam Noor University Publications. (Persian)

Ronmaye, Mohammad Taqi. (1992). Iran's environmental capabilities, Iran's Urban Planning and Architecture Studies and Research Center. p1. Tehran: Publications of Iran Urban Planning and Architecture Studies and Research Center. (Persian)

Safarzadeh, Mahmoud. (2002). Transportation and traffic engineering. Vol. 1. p4. Tehran: Tarbiat Modares University Press. (Persian)

Shirzadi Babkan, Ali and Saadi Mesgari, Mohammad. (2011). Travel demand modeling using statistical blocks. Tehran: Scientific Research Quarterly of Modares Humanities-Space Planning and Design, Volume 15, Number 1. (Persian)

Wright, Paul H, Ashford, Norman J. (2011). Transportation engineering: Principles of transportation planning and modeling. p4. Translated by Shahriar Efendizadeh and Amir Masoud Rahimi. Tehran: University of Science and Technology Publications. (Persian)

Yavari, Hossein et al. (2015). Understanding the tourism industry. p3. Tehran: Simai Danesh Publications. (Persian)

Zamani, Hamira. (2000). Iran tourism industry and travel services. Tehran: Zahad Publishing House. (Persian)

Zeithaml, V. A., Bitner, M. J., & Gremler, D. D. (2006). Services marketing: Integrating customer focus across the firm. McGraw-Hill/Irwin.

Richards, G. (Ed.). (2007). Cultural tourism: Global and local perspectives. Psychology Press.

Richards, G., & Pereiro, X. (2007). Cultural tourism: Negotiating identities.

Smith, V. (1992). Anfitriones e invitados, Turismo y sociedad.

Published

2023-09-22

How to Cite

Dadman ع. (2023). The Main Types of Tourism with Emphasis on Recreational, Cultural and Educational Aspects. Ghalib Journal, 12(3), ۱۳۷-۱۵۱. https://doi.org/10.58342/ghalibqj.V.12.I.3.9