ابزارهای دیپلماسی فرهنگی در سیاست خارجی افغانستان
DOI:
https://doi.org/10.58342/ghalibqj.V40.I1.3واژهگانِ کلیدی:
دیپلماسی فرهنگی، سیاست خارجی، افغانستانچکیده
دیپلماسی فرهنگی، تلاشی برای درک، آگاهی و مشارکت مردم است. کشورها به کمک دیپلماسی فرهنگی به دنبال تثبیت و تقویت جایگاه خود در محیط بینالملل هستند. استفاده از دیپلماسی فرهنگی و بهکاربستن آن در سیاست خارجی موجب شکلگیری هژمونی فرهنگی میشود. دیپلماسی فرهنگی از طریق ابزارهایی که برای هر کشور مختص است، اعمال میشود. ابزارهای فرهنگی، که قدرتمندتر از سایر ابزارها ازجمله سیاسی، اقتصادی و حتا نظامی هستند، میتوانند اهداف و آرمانهای ملّی را پیش ببرند. در این پژوهش برای پاسخ به این سوال که ابزاراهای دیپلماسی فرهنگی در سیاست خارجی افغانستان کدامهایند؟ با استفاده از منابع کتابخانهیی و به روش تحلیلی-کاربردی، مورد بررسی قرار گرفته است؛ یافتههای تحقیق نشان میدهند که افغانستان میتواند با استفاده از ابزارهای موجود در دیپلماسی فرهنگی خود، در تقویت اهداف و منافع دیپلماسی فرهنگی و افزایش نفوذ فرهنگی کشور، گام بردارد.
سرچشمهها/ منابع
اسنو، نانسی و تیلور، فلیپ ام. (۱۳۹۰). مرجع دیپلماسی عمومی. ترجمۀ روحالله طالبی آرانی. تهران: دانشگاه امام صادق.
آشنا، حسامالدین. (۱۳۸۳). «فرهنگ، ارتباطات و سیاست خارجی، ارائۀ مدلی برای دیپلماسی عمومی». تهران: فصلنامۀ پژوهشی دانشگاه امام صادق. شمارۀ 21. صص ۲۲۷-۲۶۳.
آشنا، حسامالدین. (۱۳۸۴). دیپلماسی عمومی: فرهنگ و ارتباطات در خدمت سیاست خارجی، کتاب امریکا (۶). مؤسسۀ فرهنگی مطالعات و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر تهران.
آشوری، داریوش. (۱۳۸۰). تعریفها و مفهوم فرهنگ. تهران: نشر آگه.
بیلیس، جان و اسمیت، استیو. (۱۳۸۳)، جهانیشدن سیاست: روابط بینالملل در عصر نوین. ترجمۀ ابولقاسم راهچمنی و همکاران. تهران: مؤسسۀ فرهنگی مطالعات و تحقیقات بینالمللی ابرار معاصر.
جعفری، محمدتقی. (۱۳۷۷). فرهنگ پیرو فرهنگ پیشرو. تهران: مؤسسۀ تدوین و نشر آثار علامه جعفری.
حقیقی، رضا. (۱۳۸۶). فرهنگ و دیپلماسی در آیینۀ دیپلماسی فرهنگی. تهران: انتشارات بینالمللی الهدی.
خانی، محمدحسن. (۱۳۸۶). نقش فرهنگ و ابزارهای فرهنگی در طراحی و پیشبرد دیپلماسی با تأکید بر سیاست خارجی ایالات متحد امریکا. تهران: مجموعۀ مقالات همایش ارتباطات بین فرهنگ و سیاست.
دهشیری، محمدرضا. (۱۳۹۳). دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
روحالامینی، محمود. (۱۳۶۸). زمینۀ فرهنگشناسی. ایران: انتشارات عطار.
سلیمی، حسین. (۱۳۸۰). فرهنگگرایی، جهانیشدن و حقوق بشر. تهران: انتشارات وزارت امور خارجۀ جمهوری اسلامی ایران.
سنبلی، نبی. (۱۳۸۶). دیپلماسی فرهنگی و نقش آن در پیشبرد منافع ملی. خبرگزاری فارس (farsnews.ir/news/۸۶۱۱۱۰۰۶۱۲).
صالحی امیری، سید رضا و محمدی، سعید. (۱۳۸۹). دیپلماسی فرهنگی. تهران: ققنوس.
طاهری، سیامک. (۱۳۸۴). توسعۀ اقتصادی چیست. ایران: نشریۀ برنامه. شمارۀ ۱۸۰. صص ۲۳-۲۵.
کاظمی، محمدکاظم. (۱۳۷۹). ایران و بازسازی فرهنگی افغانستان. نشریۀ مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز. شمارۀ ۳۲: صص ۱۳۶-۱۰۹.
محسنیان راد، مهدی. (۱۳۸۶). تحولات جهانیشدن و آیندۀ ارتباطات میانفرهنگی. تهران: مجموعۀ مقالات همایش ارتباطات بین فرهنگی و سیاست خارجی: رویکرد ایرانی، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی.
معظمی، حبیب. (۱۳۸۴). «رویکردی جدید در کاربرد ارتباطات و فرهنگ در خدمت منافع ملّی». چشم انداز ارتباطات فرهنگی، شماره 15.
نوری شاهرودی، محمدرضا. (۱۳۸۵). هنر دیپلماسی. روزنامۀ اعتماد ملّی، شمارۀ ۹۵.
چاپ شده
ارجاع به مقاله
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 2023 فصلنامۀ علمی - پژوهشی غالب
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution 4.0 می باشد.