Analysis of the position "coffee" in Persian literature

Authors

  • Dr. Saeed Vaez professor at Allameh Tabatabai’s University
  • Tohid Shalchian Nazer ) PhD student in Persian Language and Literature, Allameh Tabatabai’s University

DOI:

https://doi.org/10.58342/.v11i3.83

Keywords:

Coffee, Alcoholic drink, Red Wine, Drunk, Coffee Beans

Abstract

One of the words used by poets and literati in their images is coffee. It seems that the meaning and examples of this word in Persian and Arabic texts have not been the same for a long time. Therefore, explaining the root of this word and showing the course of development and transformation of its meaning will be beneficial for people of literature. In this research, we have tried to answer this question by relying on some literary, historical, travelogues and authentic Persian and Arabic dictionaries, how coffee - which was referred to wine and thick wine in the past - is referred to something else today? In this research, we have used the descriptive-analytical method and based on the obtained evidence, we have shown that they used to make wine from the fruit of Shajar al-Beans or coffee and the product used was a thick, intoxicating wine. Over time, the type of product consumed from the coffee fruit has changed and has become today's form. Accordingly, the image of coffee found in contemporary poetry and literature is completely different from the image of coffee before the ninth century of Hijri and the Safavi period.

Author Biographies

Dr. Saeed Vaez, professor at Allameh Tabatabai’s University

استاد زبان و ادبیات فارسی دانش‌گاه علامه طباطبائی، ایران، تهران

Tohid Shalchian Nazer, ) PhD student in Persian Language and Literature, Allameh Tabatabai’s University

دانش‌جوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانش‌گاه علامه طباطبائی، ایران، تهران

References

ابن‌انباری، محمد‌بن‌قاسم. (بی‌تا). الزاهر في معاني کلمات الناس. بیروت: دار الکتب العلمیه.

ابن‌العماد الحنبلي، أبوالفلاح عبدالحي‌بن‌أحمدبن‌محمد. (1406ق). شذرات الذهب في أخبار من ذهب. ج10. بیروت: دار بن‌کثیر.

ابن‌عربی، محی‌الدین. (بی‌تا). فتوحات المکیّة. ج4. بیروت: دارالصادر.

ابوالفتوح رازی، حسین‌بن‌علی. (1371). روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن. ج13. به تصحیح محمدمهدی ناصح. مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی.

ابوالفرج اصفهانی، علی‌بن‌حسین. (1415ق). الأغانی. ج21 و ج23. بیروت: دار إحیا التراث العربي.

ابونصر فراهی، مسعودبن‌ابی‌بکر. (1361). نصاب الصبیان. به تصحیح محمد جواد مشکور. تهران: اشرفی.

ابی‌طالب، علی. (1376). دیوان امام علی (ع) (ترجمه و شرح میبدی). به تحقیق و تصحیح حسن رحمانی و سیدابراهیم اشک شیرین. تهران: میراث مکتوب.

ازهری، محمدبن‌احمد. (1421ق). تهذیب اللغة. ج6. بیروت: دار إحیا التراث العربی.

اعلم شنتمری، یوسف‌بن‌سلیمان. (1422ق). ‏اشعار الشعراء الستة الجاهلیین. بیروت: دارالکتب العلمیه.

أعشی، میمون‌بن‌قیس. (1994م). دیوان الأعشی‌الکبیر. بیروت: المکتب‌الإسلامی.

اقبال آشتیانی، عباس. (1384). تاریخ مغول: از حملۀ چنگیز تا تشکیل دولت تیموری. تهران: امیرکبیر.

بستانی، فؤاد افرام. (1375). فرهنگ ابجدی الفبایی عربی - فارسی: ترجمة کامل المنجد الابجدی. ترجمۀ رضا مهیار. تهران: اسلامی.

الحموی، تقی‌الدین‌بن‌الحجة. (بی‌تا). قهوة‌الإنشاء. بیروت: بی‌نا.

بی‌نا. (1387). هزار و یک شب: ألف لیلة و لیلة. ج2 و ج5. ترجمۀ عبداللطیف طسوجی تبریزی. تهران: دنیای کتاب.

بیدل دهلوی، عبدالقادر بن ‌عبدالخالق. (1392). دیوان بیدل دهلوی. به تصحیح اکبر بهداروند. ج1. تهران: نگاه.

پولاک، یاکوب ادوارد. (1386). سفرنامۀ پولاک: ایران و ایرانیان. ترجمۀ کیکاووس جهانداری، تهران: خوارزمی.

جعفریان، رسول. (1379). صفویه در عرصه دین، فرهنگ و سیاست. ج3. قم: پژوهش‌کدۀ حوزه و دانش‌گاه.

حافظ شیرازی، خواجه شمس‌الدين محمد. (1385). ديوان حافظ. تهران: زوّار.

خاقانی، بدیل‌بن‌علی. (1382). دیوان خاقانی شروانی. تهران: زوّار.

دهخدا، علی اکبر. (1383). امثال و حکم. ج3. تهران: امیرکبیر.

راوندی، مرتضی. (1354). تاریخ اجتماعی ایران. ج6. تهران: امیرکبیر.

رشیدالدین میبدی، ابوالفضل. (1371). کشف الأسرار و عدّة الأبرار. ج6. به تحقیق و تصحیح علی‌اصغر حکمت. تهران: امیرکبیر.

زجاجی، عبدالرحمان‌بن‌اسحاق. (1407ق). أمالی الزّجاجي. بیروت: دارالجیل.

سمعانی، احمد. (1384). روح الأرواح فى شرح أسماء الملك الفتاح. به تصحیح مایل هروی. تهران: علمی و فرهنگی.

شرلی، آنتونی. (1386). سفرنامۀ برادران شرلی. ترجمۀ هواتس ماسی یان و به کوشش علی دهباشی. تهران: نگاه.

شعرانی، عبدالوهاب‌بن‌احمد. (1426ق). الطبقات الكبرى: المسمّى لواقح الأنوار القدسية في مناقب العلماء و الصوفية. ج1. قاهره: مکتبة الثقافة‌الدينية.

شیخ بهایی، محمدبن‌حسین. (1407ق). الکشکول. ج1. بیروت: مؤسسة الأعلمي للمطبوعات

ــــــــــــــــــــــــــ. (1390). الکشکول. ترجمۀ علی غنضفری. قم: نیلوفرانه.

شیمل، آنه‌ ماری. (1386). در قلم‌رو خانان مغول. ترجمۀ فرامرز نجد سمیعی. تهران: امیرکبیر.

عسکری، حسن‌بن‌عبدالله. (1413ق). التلخيص في معرفة أسماء الأشياء. ج2. بیروت: دارالصادر.

عقیلی علوی خراسانی شیرازی، محمدحسین. (1387). مخزن الأدویه. بی‌جا.

عمادالدین کاتب، محمدبن‌محمد. (1375ق). خريدة القصر و جريدة العصر. ج3 و ج8 و ج11 و ج15. بغداد: المجمع العلمي العراقی.

فردریک چارلز، ریچاردز. (1379). سفرنامۀ فرد ریچاردز. ترجمۀ مهین‌دخت بزرگمهر (صبا). تهران: علمی و فرهنگی.

فلاندن، اوژن. (1356). سفرنامۀ اوژن فلاندن به ایران. ترجمۀ حسین نورصادقی. تهران: اشراقی.

فیض کاشانی، ملامحسن. (1381). دیوان فیض کاشانی. به تحقیق و تصحیح مصطفی فیض کاشانی. ج1 و ج4. قم: اسوه.

قاآنی، حبیب‌الله‌ بن ‌محمد‌علی. (1336). دیوان حکیم قاآنی. به تصحیح محمد جعفر محجوب. تهران: امیرکبیر.

کاشف‌الغطا، جعفر بن‌ خضر. (1319ق). حق المبین المبین فی تصویب المجتهدین و تخطئة الاخباریین. تهران: احمد الشیرازی.

کحاله، عمررضا. (1376ق). معجم المؤلفين تراجم مصنفي الكتب العربية. ج13. بیروت: دار إحیای التراث العربي.

گنابادی، محمد. (1408ق). تفسیر بیان السعادة في مقامات العبادة. ج3. بیروت: مؤسسة الأعلمى للمطبوعات.

ماژلان، پیگافتا دی لومبارد. (1378). سفرنامۀ ماژلان. با ترجمۀ ذبیح‌الله منصوری. تهران: زرّین.

مافروخی اصفهانی، مفضّل‌بن‌سعد. (1385). ترجمۀ محاسن اصفهان. به کوشش عباس اقبال آشتیانی و به ترجمۀ حسین‌بن‌محمد آوی. اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان.

معین، محمد. (1364). فرهنگ فارسی. ج 2. تهران: امیرکبیر.

مفضّل ضبي، مفضّل‌بن‌محمّد. (2003م). أمثال العرب. بیروت: دار و مکتب الهلال.

مولوی، جلال‌الدین محمد. (1384). دیوان کبیر شمس. به تحقیق و تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر. تهران: طلایه.

نسوی، محمد بن احمد. (1370). نفثة المصدور. به تصحیح امیرحسین یزگردی. تهران: ویراستار.

هدایت، رضاقلی‌ بن ‌محمد هادی. (1382). مجمع الفصحاء. ج2. تهران: امیرکبیر.

ـــــــــــــــــــــــــــــــ. (بی تا). فرهنگ انجمن آرای ناصری. تهران: کتابفروشی اسلامیه.

هیدجی، محمد. (1317) . دانش‌نامه و دیوان هیدجی. تبریز: نشریه کتاب‌فروشی حقیقت.

Published

2022-09-02

How to Cite

Vaez س., & Shalchian Nazer ت. (2022). Analysis of the position "coffee" in Persian literature. Ghalib Journal, 11(3), ۴۹-۶۹. https://doi.org/10.58342/.v11i3.83